भाव गंगा

हेर, त्यो क्षितिज; त्यो अस्ताउदो सुर्य अनि बादलको संसर्ग त्यो कञ्चन  बहने हावाको स्पर्श म बसिरहेछु बहिरहेछु यिनीहरुकै सँग।। ति अध्भुत छन् ; ति निर्मल छन् पन्छीका बोली, ति सभ्य; शान्त छन् बौद्धिकका बोली ति डाँडा; ति पहरा; ति जंगलका बोली शितल; सहज छन् तिनका प्रकृति।। म चलिरहेछु तिनिहरुमै रम्दै; जीवनका अमुल्य क्षण बटुल्दै ति छन् अलौकिक; ति छन् सुन्दर तिनै छन् हृदयका अविरल बवण्डर।। म खोज्छु तिनीहरुलाई हर एक पल अनि पाउछु तिनीहरुकै सानिध्यबाट बल समयमा छौ हामी घुमिरहेका; लुप्त हुनु छ यसैमा कुनै एक पल ...पल।।          

म छु यस्तो ; तिमी छौ त्यस्तो हामी हौ धेरै हामी छौ थोरै कस्तो......कस्तो।। म सजग छु, तिमी सितल छौ म निर्भिक छु , तिमी मस्त छौ हामी बुज्छौ एक दुईलाई; यो समय  कस्तो कस्तो ।। तिमी शान्त छौ, म सुदृढ छु तिमी विद्यमान होउ म पूर्ण हुनेछु हामी ठिक छौ आदि अनि अन्त्यसम्म बुज्न चहान्छु।। मानौ जिवन दुई दिन माझ छ तिम्रो र मेरो मिलन उत्तम अमुल्य छ म,   म खोजौ मित्र कहाँ ?  तिमी भित्रको हृदयचित्र कहाँ ?  तिमी जस्तो ब्रह्माण्ड कहाँ ?  विश्व मानचित्र त्यहाँ ...प्रकृतिको केन्द्र त्यहाँ ।।

तिमीले गरेका कार्य असहनीय छन् मलाई किन हरबखत यी पिडा दिन्छन् मलाई यी बाट मुक्त हुनु छ ; भनौ तिमीबाट तर;    हरमा तिमी छौ ; छुटाउ कसरी ? जुन अप्राप्य छ । । तिमी जस्ता हजारौ छन् तर ;    तिमी नै छैनौ मलाई हजारौको के चासो ?    तिमीसँग छु हरेक पूर्ण लाग्छ   साथमा छैनौ सबै रणभूमि लाग्छ । । विश्वास गराउ यी व्यवहार बन्द गर्ने छ्यौ प्रताडित गराउने कार्य छोड्ने छ्यौ आउ न साथमा जिवनको साक्षात्कार हुनेछ हरेक पीडाको उपचार हुनेछ  । ।

म शान्त छु,परिवर्तित छु म केहि भिन्न छु भन्छन् सबै थहा छैन ; सायद मलाई यसरी नै बस्ने इच्छा हो ? वा कसैसँगको कल्पना हो  । । तिमी सोधिरहेकी छ्यौ के भयो? थहा छ? मलाई सर्वस्व गुमेको भान भो यी नाना थरिका मान्छे अनि तिनका आदर्शका कुरा सबै पाखण्ड हो ; केवल नाटक जिवन जगत सबैबाट मोह छुट्यो आश छैन कसैबाट प्रिय जे थियो त्यही छुट्यो सबै मर्यो  मात्र बेदना बाच्यो तिमीले तोडेको हृदय रह्यो ; त्यही परम मित्र बन्यो  । ।